Ημερήσιο Ζουμζερί

(Μας βλέπει άραγε κανείς;)

(Και τι σε νοιάζει εσένα;)

(Πας καλέ, άνθρωπέ μου; Πώς να μη με νοιάξει;)

(Άμα σε ένοιαζε δε θα το έκανες καν. Αλλά ποιος ξέρει...)

(Πρόσεξε τι θα πεις!)

(...τι τρόμπες θέλει πάλι η Μέρσα.)

(Δε σου είπα να προσέχεις πώς μιλάς μπροστά μου;)

(Πώς μιλάω μπροστά σου, ή πώς μιλάω μπροστά σου για τη γκομενίτσα σου;)

(ΚΟΜΠΕΣ!)

(Έλα τώρα, αφού ξέρεις ότι σε πειράζω. Ποτέ δε θα έλεγα κάτι κακό για τη Μέρσα.)

(...)

(Μη μου πεις ότι δε σου αρέσει και το χιούμορ μου τώρα;)

(Ποτέ δε μου άρεσε το χιούμορ σου, Κόμπες Ντερλικοτή. Για την ακρίβεια ποτέ δε θεώρησα χιούμορ τις κρυάδες σου.)

(Καλά, εσύ τραγούδα. Και για να γίνω πιο σαφής , τραγούδα ένα ξόρκι να νεκραναστηθεί αυτή η εφημερίδα.)

(Α, τώρα θες να τη νεκραναστήσεις; όταν ξυλοφόρτωνες όλους τους συντελεστές της ήταν καλά;)

(Θα κάνεις το ξόρκι τώρα ή θα με πιάσουν τίποτε νεύρα;)

(Και βέβαια θα κάνω, ηλίθιε! Μας βλέπει κανείς;)

(Και τι σε νοιάζει εσένα;)

(...)