Blogger Template by Blogcrowds

Το κάλεσμα ενός μάγου

του συνεργάτη μας Γιάγουτσι, μάγου

Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να ξέρει κανείς (είτε είναι μάγος είτε δεν είναι) σχετικά με τους θεράποντες της μαγικής τέχνης, είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορεί να έχει την τέχνη αυτή στη διάθεσή του.

Επ’ αυτού δηλαδή πολλά έχουν ακούσει τ’ αυτιά μου και πολλά έχουν δει τα μάτια μου, αλλά η φαντασία των ανθρώπων κι η αμάθειά τους πάντα με σοκάρει. Τι βατραχοπόδαρα βουτηγμένα στο μέλι ταΐζουν το σκύλο, τι κόβουν τις τρίχες της μύτης τους και τις καίνε στο κερί του υπνοδωματίου μιας παρθένας, τι σηκώνουνε μια κότα προς το ηλιοβασίλεμα κρατώντας την από το λειρί και λέγοντας τρεις φορές «μουρόχα, μουρόχα, μουρόχα». Δεν υπάρχει ανοησία που να μην την έχει κάνει ένας άνθρωπος προκειμένου να καλέσει σε βοήθεια ένα μάγο.

Κι είναι τόσο απλό, βρε άνθρωποι, τόσο απλό. Παίρνετε ένα νεαρό αγόρι, όχι μεγαλύτερο από έντεκα ούτε μικρότερο από εννέα χρονώ και του λέτε κουνώντας το δείκτη του δεξιού σας χεριού, μπροστά στη μύτη του: «Πήγαινε, σκασμένο, πουκακοχρονονάχεις, στον απάνω μαχαλά, στο Κονάκι του μάγου Τάδε και φέρτονα να λύσει τη γλώσσα της μάνας σου, πουκακοχρονονάχει κι αυτή, με την πάρλα της θύμωσε τη θεά της Μνήμης κι η θεά της έδεσε τη γλώσσα».

Τόσο απλά. Γιατί οι άνθρωποι κάνουν τη ζωή τους δύσκολη με τα βατραχοπόδαρα και τα λειριά από τις κότες, μα το πρώτο βήμα πάνω στη Σούμπα, ποτέ μου δεν κατάλαβα.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα