Blogger Template by Blogcrowds

Τα πρώτα βήματα της χαρτογραφίας και η Καλοδιάθετη Αυταρχική

του συνεργάτη μας Τσικ Λεβέντη, νεκρομάντη



Πολλές φορές στη διάρκεια της ιστορίας, ο άνθρωπος αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να φτάσει εύκολα από το ένα μέρος στο άλλο, χωρίς να καθυστερήσει, αλλά και χωρίς να διακινδυνέψει να συναντήσει εμπόδια που θα έκαναν κακό στην υγεία και τη σωματική του ακεραιότητα, χάρην της ταχύτητας και του συντομοτέρου δρόμου. Περισσότερο οι έμποροι, αλλά κι οι συνεργάτες μάγων κι όσοι επιθυμούσαν να λάβουν μέρος στις Αρχικές ή Τελικές Κηδείες των Καλομασουριανών ευγενών ένιωθαν επιτακτική την ανάγκη για αυτού του είδους την πληροφορία.



Η ανάγκη αυτή αρχικά καλύφθηκε από μικρές τοπικές νεκρομαντίες, διότι ως γνωστόν οι νεκροί τα ξέρουν όλα και παρ΄όλο που αυτά που ξέρουν τα λένε κάπως παράξενα, δεν αρνούνται ποτέ να μοιραστούν τη γνώση τους με τους ζωντανούς. Σιγά-σιγά όμως αυτή η τακτική εγκαταλήφθηκε, διότι ήταν οικονομικά ασύμφορο για έναν έμπορο να κάνει στην αρχή κάθε του ταξιδιού μια νεκρομαντεία για να καθορίσει την πορεία του. Οπότε η μόνη λύση ήταν ο χάρτης.



Πρωτοπόρος στην κατασκευή χαρτών υπήρξε η Φωτία στην Ουράνια Ακτή. Μια από τις γνωστότερες αρχαίες νεκρομάντισσες, η Καλοδιάθετη Αυταρχική, ξόδεψε πολύ χρόνο, κόπο και χρήμα για να μπορέσει να κάνει έναν βιαστικό χάρτη του γνωστού κόσμου. Τον χάρτη αυτό παρουσιάζουμε εδώ, σε ένα από τα πάμπολλα αντίγραφά του, που φιλάσσονται στη βιβλιοθήκη της Βίντισσας.






Από την εποχή της Καλοδιάθετης μέχρι και σήμερα, οι Φώτιοι έχουν εξελιχθεί πολύ στην τέχνη της χαρτογραφίας (μιας και το σχέδιο της Καλοδιάθετης δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μερικές μουτζαλιές πάνω σ' ένα κομμάτι πετσί γαϊδάρου, διότι ή νεκρομάντης θα είσαι ή ζωγράφος, και τα δυο μαζί είναι λίγο δύσκολο). Μεταγενέστερες νεκρομαντίες έχουν δώσει ακριβέστερους χάρτες, αν και κανείς ως τώρα δεν έχει καταφέρει να μάθει αν και τι υπάρχει πέρα από τη Ζώνη της Άπνοιας, στο Βόρειο Ημισφαίριο, εκτός ίσως από τη Χερσόνησσο της Βελόνας και την πόλη Κομεντέκα.

Στο χάρτη αυτό παρατηρούμε τα κύρια χαρακτηριστικά του κόσμου: τον Ωκεανό και το Ρεύμα του Κόσμου, που κάνει ξεκινάει κάπου από την δυτική ακτή της Κραταιάς Ανατολής και καταλήγει ανοιχτά του Κάτω Λασκαπαπόρο, την οροσειρά που χωρίζει την ξηρά στα δύο και είναι γνωστή με πολλά ονόματα, όπως Σύνορο του Κόσμου, Ραχοκοκκαλιά του Κόσμου ή Έσχατη Οροσειρά, τις Δώδεκα Ξωθοπλάνταχτες Λίμνες που αποτελούν τη ρίζα της Χεσονήσου της Βελόνας καθώς και το Στερεό Ποτάμι, το μεγάλο παγετώνα που ρέει προς νότο, ξεκινώντας από τη νότια πλαγιά της Έσχατης Οροσειράς και καταλήγοντας στον Ωκεανό, ανατολικά της πόλης του Σενίμ-Σοριέν. Εμφανείς είναι επίσης και άλλοι ορεινοί όγκοι, όπως η Σούμπα, τα βουνά του Καλομασούρ και η Δυτική Οροσειρά (τα δύο τελευταία, αν και έχουν απεικονιστεί, δεν ονοματίζονται στο χάρτη της Καλοδιάθετης Αυταρχικής για άγνωστους λόγους).

Ποτάμια όπως ο Σογκούλ, ο Λούσουαν-Μπορίς, εσωτερικές θάλασσες όπως η Γαββρολίμνη κι η Λιμνοθάλασσα του Νοχάρβος, χερσόνησσοι όπως η Νέα στο βορρά, η Παλαιά στο νότο (δεν ονοματίζεται επίσης) και η Χερσόνησσος του Σενίμ-Σοριέν, τα Χίλια Νησιά της Ουράνιας Ακτής, οι Μικρές και οι Μεγάλες Έρημοι, ακόμη και το Λημέρι των Δράκων στο Νότιο Πόλο, είναι απεικονισμένα ξεκάθαρα, δίνοντας στους αρχαίους εμπόρους και ταξιδευτές μια εικόνα του κόσμου που ποτέ δε θα μπορούσαν να συλλάβουν μόνο με τη δύναμη του μυαλόυ τους ή μόνο μέσω των λόγων των νεκρών στις νεκρομαντείες. Πόλεις όπως το Τσβάρος και το Νοχάρβος, η Καπερνιφλόρα, η Θαγγηλεία και η Βίντισσα, το Καλομασούρ, το Δυτικολίμανο και το Άνω και το Κάτω Λασκαπαπόρο, το Ζουμζερί, η Γιαγιαγκατουμπού, το Σενίμ Σοριέν, ακόμη κι οι πόλεις της Μπιτ-Υ-Μπιτ και των Μικρών Ερήμων με τα μπερδεμένα ονόματα, το Χαρμί-Αλ-Χαρλί, το Χαρμί-Αλ-Μπαλ και το Χαρμί-Αλ-Ντουκ ή η Σου-Αλ-Σου και το επίνειό της, η Σου-Αλ-Ντουκ, έχουν τοποθετηθεί με φροντίδα. Ακόμη και αρχαίες πόλεις όπως η Δρου ή χαρακτηριστικά του δρόμου, όπως το Σταυροδρόμι των Τεσσάρων Σημείων του Ορίζοντα, μεταξύ Ζουμζερί, Θαγγηλείας και Καπερνιφλόρας αποδίδονται στο χάρτη της Καλοδιάθετης χωρίς μεγάλη ακρίβεια αλλά σαφώς δίνοντας την αίσθηση του χώρου και του κόσμου στον αναγνώστη του.

Ο χάρτης αυτός έδωσε τη μορφή του κόσμου χειροπιαστή, όσο χοντροκομμένο κι αν είναι το σχήμα του. Κι όμως αντίθετα απ' ό,τι θα περίμενε κανείς, δε μείωσε στο ελάχιστο την αίσθηση της απεραντοσύνης, που κάθε κόσμος παρέχει στους κατοίκους του.

Την επόμενη Παρασκευή: οι χίλιες μορφές του ποταμού Σογκούλ

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα