Blogger Template by Blogcrowds

Το Ρουμπίνι του Ντεό-Νταό, Κεφάλαιο Α.

Η εφημερίδα μας έχει την απίστευτη τιμή να εξασφαλίσει κατ' αποκλειστικότητα για τους αναγνώστες της, το πρώτο κεφάλαιο του πρώτου επεισοδίου των περιπετειών του Κόμπες του Ντερλικοτή, γραμμένο από την απαράμιλλη πένα της Έφθι, ιέρειας της θεάς των χαλικιών.

Παρακαλούνται όσοι γνωρίζουν τον εν λόγω κύριο να μην του αναφέρουν τη δημοσίευση του άρθρου αυτού, διότι ως γνωστόν έχει κάτι χέρια σαν φουρναρόφτυαρα και η προστασία της σωματικής ακεραιότητας ενός δημοσιογράφου είναι ιερό πράμμα.

Επεισόδιο Πρώτο: Το Ρουμπίνι του Ντεό-Νταό

Α.

-Ε, πθιτ, κύριοθ…

Ο Κόμπες ο Ντερλικοτής κοκκάλωσε σε μια στάση που πόρω απείχε από την κομψότητα. Είχε το ένα του πόδι σηκωμένο στον αέρα προς τα πίσω –σα χορεύτρια που κρατάει ισορροπία-, το αριστερό του χέρι στα αχαμνά του και το δεξί σε σχήμα αρπάγης, έτοιμο από τη μια να βουτήξει ανεδαίστατα το Ρουμπίνι του Ντεό-Νταό από το βωμό, και από την άλλη ν’ αρπάξει το σπαθί σε περίπτωση ανάγκης. Αν συνδυάσει κανείς τη στάση αυτή με τα ρούχα του –ζακέτα γούνα αλεπού και σωβρακάκι χρώμα βρωμιλί, με αξεσουάρ μαγικά χαϊμαλιά να παιζοκουδουνίζουν με τις τρίχες της κοιλιάς- γίνεται αμέσως αντιληπτή η έλλειψη της κομψότητας στο όλο σκηνικό.

Βέβαια, όλα αυτά δεν ήταν παρά μέτρα προφύλαξης ενάντια σε ό,τι θα μπορούσε να τον εμποδίσει να πάρει το Ρουμπίνι. Ήταν όπως πίστευε ενενήντα εννιά κόμμα εννιά εννιά εννιά τοις εκατό προετοιμασμένος για ο,τιδήποτε συναντούσε. Κι όμως αυτή η τραβηχτή ψευδή φωνή, που ερχόταν απ’ τα σκοτάδια πίσω από το βωμό τον έκανε ν’ ανατριχιάσει. Έμεινε εντελώς ακίνητος, βλαστημώντας το Βυζβόρουν σιωπηλά, κι όταν τελείωσε με το θεό-προστάτη του, πέρασε ένα χέρι και όλες τις υπόλοιπες σεξουαλικές δυνάμεις του Σύμπαντος.

-Ε, πθιτ, εθένα λέω, με το γουνάκι…

Στο σκοτάδι πίσω από το βωμό του Ρουμπινιού, εκεί όπου η μοναχική δάδα που είχε φέρει μαζί του ο κλέφτης δεν έφτανε να ρίξει φως, άναψαν ξαφνικά δυο πράσινα φωτάκια, σα φωσφορίζοντα μάτια φιδιού. Ο Κόμπες τα χρειάστηκε. Αναρωτήθηκε αν η ευκοίλια βγαίνει εύκολα στο πλύσιμο.

-Καλε ‘θυ, φωνή δεν έχειθ; Μουγγόθ είθαι;

Ο Κόμπες κατέβασε πολύ αργά το πόδι που είχε στον αέρα και το δεξί του χέρι ως τη λαβή του σπαθιού του, αφήνοντας το αριστερό στην αρχική του θέση. «Ό,τι και να σου τύχει, τ’ αρχίδια σου και τα μάτια σου, παιδί μου» τον είχε ευλογήσει ο πατέρας του, πριν τον διώξει από την πατρική εστία κλοτσηδόν.

-Ποιος είναι; Τόλμησε να ρωτήσει. Βγες στο φως.

Ένας ήχος σα σύρσιμο ακούστηκε κι ύστερα πάνω από το Ρουμπίνι και γύρω από τα φωτάκια υλοποιήθηκε το κεφάλι ενός φιδιού τόσο μεγάλο, που θα μπορούσε να καταπιεί τον κλέφτη με ένα και μοναδικό γκλουπ.

Ο Κόμπες τα ξαναχρειάστηκε. Κι επειδή όταν του προκύπτουν την ίδια μέρα δύο επικίνδυνες καταστάσεις που δεν τις περιμένει, ο εγκέφαλός του παύει να αιματώνεται, τράβηξε χωρίς να έχει λόγο το σπαθί του κι όρμισε αλαλάζοντας «ουουουουουου!!!» στο φίδι.

Πρόλαβε να σκίσει τον αέρα μπροστά τη μύτη του φιδιού πριν δεχτεί μια σφαλιάρα ηγεμονικών διαστάσεων από την ουρά του ερπετού και σκάσει στον απέναντι τοίχο. Τα χαϊμαλιά κουδούνισαν ευχάριστα, μια νότα αναίτιας αισιοδοξίας.

-Καλά, τρελόθ είθαι, παιδί μου; Τι ουρλιάδειθ έτθι, «ουουου»; Θεθ να κθυπνήθειθ τον Ντεό-Νταό και να ‘χουμε άλλα;

Ο Κόμπες δεν απάντησε αμέσως, αφενός γιατί η σύγκρουση με τον τοίχο του είχε κόψει την ανάσα και αφετέρου διότι και μόνο η σκέψη του Ντεό-Νταό θα μπορούσε να του κόψει την ανάσα. Δεν ήταν κι ό,τι πιο ευχάριστο να τα βάλεις με εκείνον που ορίζει τη Μοίρα των Παιδιών. Ένας θεός πρέπει να είναι σκληρός και άκαρδος για να αποφασίζει ποιο παιδάκι θα ζήσει και ποιο θα πεθάνει. Κι όταν κάποιος είναι σκληρός και άκαρδος με τα παιδιά, πώς θα συμπεριφερόταν σε κάποιον που πάει να του κλέψει το Ρουμπίνι που φυλάει;

Το φίδι έφερε το κεφάλι του κοντά στον κλέφτη, αλλά το περισσότερο από το σώμα του έμεινε στη σκιά. Αντίθετα από τα φυσιολογικά φίδια, δεν είχε φολίδες. Το δέρμα του ήταν γαλαζωπό κι έμοιαζε με ανθρώπινο, η μύτη του ήταν χοντρή και τα μάτια του –τα δυο πράσινα φωτάκια- ήταν τόσο κοντά το ένα στο άλλο που έμοιαζε να πάσχει από παθολογική ηλιθιότητα.

-Τι τα θεθ αυτά τα καραγκιοδιλίκια; Έκανε με κάζουαλ ύφος. Δε θου είπανε ότι τα κθόρκια προθταθίαθ έχουν κθεθυμάνει;

-Ποιος είσαι; Τόλμησε να ρωτήσει ο Κόμπες κάνοντας ταυτόχρονα μια νοερή σημείωση να μαυρίσει στο ξύλο τον Πετρεξού για τις πίπες πληροφορίες.

-Με λένε Δήθη.

-Δήθη;

-Όχι Δήθη, καλέ. Δήθη.

Ο Κόμπες κοίταξε το φίδι για λίγα δευτερόλεπτα γέρνοντας το κεφάλι δεξιά, με το σαγόνι προτεταμένο και το δεξί μάτι μισόκλειστο.

-Ζήση; Έκανε διστακτικά.

-Ε, ναι, εγώ τι είπα;

«Α, μάλιστα», σκέφτηκε ο κλέφτης και χαλάρωσε ασυναίσθητα το αριστερό του χέρι.

-Και τι κάνεις εδώ; Είσαι φύλακας του Ρουμπινιού;

-Περίπου. Είμαι φύλακαθ του Ντεό-Νταό που είναι φύλακαθ του Ρουμπινιού.

-Δεν την ήξερα έτσι αυτή την ιστορία.

-Ε, δεν νομίδω ότι την κθέρει κανέναθ. Εκτόθ ίθωθ από τον ίδιο το Ντεό-Νταό. Όταν ο Μπουβού-Καμπά τον καταράθτηκε να θτέκει φύλακαθ του Ρουμπινιού μέχρι την επόμενη ενθάρκωθή του…

-Του Ντεό-Νταό;

-Του Μπουβού-Καμπά, καλέ! Τέλοθ πάντων, επειδή είναι πολύ υπναράθ, με έπιαθε αιχμάλωτο, μου θτέρηθε τις δυνάμειθ μου (γιατί όπωθ έχειθ καταλάβει, δεν είμαι ακριβώθ φίδι) και με υποχρέωθε να κάνω εγώ τη δουλειά του φύλακα, μέχρι την ώρα εκείνη. Αν δω κάτι, τον κθυπνάω κι εκείνοθ κάνει τα υπόλοιπα.

-Και… γιατί δεν τον ξύπνησες και τώρα;

-Γιατί… Αθ πούμε ότι βαρέθηκα αυτό το παιχνιδάκι. Έχω και μια υποχρέωθη αυτέθ τιθ μέρεθ κι είναι ευκαιρία να το θκάθω τώρα που ήρθεθ κι εθύ. Αν με βοηθήθειθ ν’ απαλλαγώ από τον Ντεό-Νταό θα θ’ αφήθω να πάρειθ το Ρουμπίνι χωρίθ να τον κθυπνήθω.

-Και πώς θα σε βοηθήσω;

Το φίδι με το μυστηριακό όνομα Ζήσης του εξήγησε.

Το παραπάνω κείμενο είναι προϊόν φαντασίας. Αν ο Κόμπες ο Ντερλικοτής ισχυριστεί ποτέ ότι μπορεί να είναι και αλήθεια, η συγγραφέας θα το αρνηθεί σθεναρά, διότι όπως είπε κι ο συντάκτης, η προστασία της σωματικής ακεραιότητας ενός συγγραφέα είναι ιερό πράμμα.

Ανακοίνωση

Η διεύθυνση ανακρίσεων και βασανιστηρίων της πόλης του Ζουμζερί, άμεσα υπαγόμενη στο υπουργείο ανακρίσεων, βασανιστηρίων και επιβολής της τάξης, δηλώνει τα εξής: Ο μέτοικος Κόμπες, γνωστός με το όνομα Ντερλικοτής, έμπορος από την πόλη του Σενίμ-Σοριέν, κάτοικος ταβέρνας της Ινολίκ, Συνοικία του Βορείου Κέντρου, απαλλάσσεται από πάσης κατηγορίας σχετικής με τα γεγονότα της μέρας της εαρινής ισημερίας. Ο αφέντης Ντερλικοτής θα αφεθεί ελεύθερος μόλις πληρωθεί η ψυχική οδύνη στον τρυπανιστή κρανίων, για την στεναχώρια του που αναβλήθηκε η εκτέλεση.

Από το γραφείο τύπου της φρουράς της Συνοικίας του Βορείου Κέντρου,

Διεύθυνση ανακρίσεων και βασανιστηρίων,

Πόλη του Ζουμζερί.

Πωλείται

Αααβάδιστα πωλείται γκαμήλ σε τιμή ευκαιρίας, νέο αρσενικό, με τα χαλινάρια του και τη σέλα, καταγωγή από το Πεδίο του Αμπελώνα, ημιάγριο, πολύ ήσυχο έως εντελώς μουγκό. Θα κρατηθεί σειρά προτεραιότητας. Πληροφορίες, Κόμπες Ντερλικοτής, ταβέρνα της Ινολίκ, μόνο σοβαρές προτάσεις, όχι κάτω από τέσσερα χρυσά. Άμα λείπω, πείτε το στο Μπούρτου.

Καταζητείται

Το υπερφυσικό πλάσμα που αυτοκαλείται Εκατέλι εθεάθη εκθές τη νυξ σιμά στο γκρεμισμένο τσαρδί της οδός Τριχοφάγου, να προσπαθεί να πιάσει αμπελοφιλοσοφική συζήτηση με νεαρή υπάλληλο φουρναρέικου. Το τσουπί πέταξε χαμαί την τάβλα με τα κουλούρια κι έφυγε πιλαλόντας. Όταν συνελήφθεισαι από την περιπολούσα περίπολο, είπε ότι το πλάσμα ήταν ολοτσίτσιδο και καταόρθιο και της έκανε κουνίματα.

Το Εκατέλι είναι σαν άθρωπος, με έξι κόκκινα μάτια και μυταιρά δόντια. Έχει στήθια σα γυναίκα και εργαλία αντρικά πιο χαμηλά. Κυκλοφορεί ολοτσίτσιδο και παρλάρει σαν κρυωμένος πάτος.

Παρακαλείστε όποιος ξέρει που γυρνάει να το πει στους άντρες της περιπόλου της Νότιας Ανατοληκής Συνοικίας, για να το τσακόσουν, πριχού καταστρέψει και άλλη τάβλα με κουλούρια.

Η συντακτική ομάδα της εφημερίδας μας απεκδύεται πάσης ευθύνης σχετικής με τα όποια γραμματικά, συντακτικά ή εκφραστικά λάθη της παρούσας ανακοίνωσης. Για τα όποια παράπονα, κατάρες, ξόρκια ανικανότητας και λοιπές εκφράσεις οδύνης και αποτροπιασμού, παρακαλείστε όπως απευθύνεστε στο αρμόδιο γραφείο τύπου της φρουράς της Νότιας Ανατολικής Συνοικίας.

Αναγκαστική σιγή

Έχουμε υποσχεθεί από ετούτη εδώ τη στήλη, ότι το Ημερήσιο Ζουμζερί δε θα φοβηθεί να πει αυτό που έχει να πει, ούτε θα τρομάξει από τον τραμπουκισμό και την τρομοκρατία. Είχαμε υποσχεθεί ότι θα παραμείνουμε μάχιμοι, όποιο κι αν είναι το κόστος.

Είχαμε όμως υπολογίσει χωρίς τον ξενοδόχο. Για την ακρίβεια δεν είχαμε υπολογίσει ότι μπορεί να χρειαστεί να κάνουμε τον ξενοδόχο.

Και μιας και νιώθουμε τόσο κοντά στο κοινό μας, θα μας επιτρέψετε να σας πούμε την πάσα αλήθεια, χωρίς να κρύψουμε τίποτε. Αγαπητοί μας αναγνώστες, βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να σας ενημερώσουμε ότι το Ημερήσιο Ζουμζερί θα καθυστερεί στην καθημερινή του λειτουργία, γιατί οι συντάκτες του δέχτηκαν επισκέψεις συγγενών από το εξωτερικό. Η διαμονή τους προβλέπεται να μην κρατάει λιγότερο από ένα μήνα, οπότε όπως είναι φανερό, πέραν του μηνός δεσμευόμαστε να ξαναγυρίσουμε δριμύτεροι στην υπηρεσία της ενημέρωσής σας.

Ως τότε, απολαύστε μικρές διαφημίσεις, έκτακτες ειδήσεις ή σχόλια συνεργατών μας πάνω στην επικαιρότητα.

Ένας μήνας είναι, θα περάσει.

ω, τι πάρτυ...

Μαγέκα-1: Καλέ κορίτσια, τα μάθατε τα νέα;
Μαγέκα-2: Ποια λες; Για την γυναίκα του υπουργού που ζήτησε μαθήματα ερωτικής δεξιότητας;
Μαγέκα-1: Όχι καλέ! Χουχουχου! Α να χαθείς, πού το ξετρύπωσες αυτό; Αφού η κυρία υπουργού το κρατάει εφτασφράγιστο μυστικό! Τι, να βγει δημοσίως και να πει ότι την κερατώνει ο άντρας της με όποια υπηρετριούλα ξέρει πού να βάλει το ακατονόμαστο;
Μαγέκα-3: Δεν την ξέρεις τώρα; Όλο χώνει τη μύτη της παντού. Και καμμιά φορά χώνει και την ουρίτσα της, χιχι!
Μαγέκα-4: Πω-πω, φλυαρείτε και δεν αφήνετε τη Μαγέκα-1 να μας πει τα νέα! Λέγε καλέ! Μη μας αφήνεις στην αγωνία!
Μαγέκα-1: Λοιπόν, άκουσα ανάμεσα σε δυο βογκητά ηδονής ότι ετοιμάζεται μεγάλο πάρτυ στη Μεγάλη Σάλα της Μουσικής κι ότι πρόκειται, λέει, να καλέσουν ακόμη και τον ίδιο το Βυζβόρουν, το μεγάλο θεό των σεξουαλικών δυνάμεων, Εκείνον Που Χαϊδεύει Τα... ε, ξέρετε τώρα ποια πράγματα του αρέσει να χαϊδεύει του Βυζβόρουν, μεγάλη η χάρη του, χιχιχι!
Όλες οι Μαγέκα: Χιχιχι!
Μαγέκα-3: Και δε μου λες, η Κον-Γρουξ-Μπέι, η θεά των γουρουνιών, θα είναι στο πάρτυ; Ή μήπως κρατάει ακόμη μούτρα της Δέναμ-Τάαφε, της θεάς των εκλείψεων;
Μαγέκα-1: Α, δε νομίζω ότι θα αλλάξει τίποτε αυτό το πάρτυ. Αν ήταν η Κον-Γρουξ-Μπέι να βγει από τους Υπόγειους Ποταμούς, δε θα το ήξεραν πρώτοι και καλύτεροι οι πιστοί της υπηρέτες, οι Γουρουνοκέφαλοι Μυθομανείς;
Μαγέκα-2: Καλά σου λέει. Αν το ήξερν οι Γουρουνοκέφαλοι Μυθομανείς, θα το ξέραμε κι εμείς, εγώ ειδικά έχω πελάτες τρεις από τους προεστούς τους... χιχιχι!
Μαγέκα-4: Κι εγώ άλλους δύο, χιχιχι!
Όλες οι Μαγέκα: Χιχιχι! Θα είναι τρελό πάρτυ!

Το τέταρτο είναι πάντα πιο καλό

Μιας και ο αριθμός οχτώ είναι ιδιαίτερα σημαντικός στις παραδόσεις της πόλης μας (ξεκινώντας από τους οχτώ Υπόγειους Ποταμούς της Μαγγανείας, που διαρρέουν το υπέδαφος του Ζουμζερί), η άφιξη της εφημερίδας μας στην τέταρτη μέρα της κυκλοφορίας της δε θα μπορούσε παρά να σημαδέψει τη μέση της αρχικής μας προσπάθειας. Λένε ότι οι πρώτες εικοσιτέσσερις ώρες είναι πολύ σημαντικές για το αν θα ζήσει ένα νεογέννητο ή όχι. Σε αναλογία, εμείς είμαστε στις πρώτες δώδεκα, και τα σημάδια για την επιβίωσή μας είναι ελπιδοφόρα.

Σήμερα, μιας και ακόμη ο απόηχος της Ημέρας Ημεροδρομείου δεν έχει σβήσει, το κύριο άρθρο μας θα είναι αφιερωμένο στην εύρεση ενός μάγου την ώρα ακριβώς που τον χρειάζεστε καθώς και τις διάφορες μεθόδους επικοινωνίας με έναν μάγο. Αρωγός μας σε αυτήν την φιλόδοξη προσπάθεια είναι ο διάσημος τσιγγάνος μάγος Γιάγουτσι, μέτοικος στην πόλη μας από την όμορφη Σούμπα, ο οποίος σε μια σειρά άρθρων θα προσπαθήσει να μας δώσει έστω μια μικρή εικόνα της μαγικής τέχνης στις μέρες μας.

Και μετά από παρακλήσεις αναγνωστών, μια μικρή στήλη με κουτσομπολιά, από την κοινωνική ζωή του Ζουμζερί, με όλες τις... ζουμ(ζ)ερές λεπτομέρειες, που θα φέρνουν κάθε Δευτέρα κοντά μας οι διάσημες αδελφές Μαγέκα, πάντα με τη γνωστή τους διακριτικότητα και το σκαμπρόζικο ύφος τους!

Καλή ανάγνωση!

Έκτακτη Είδηση

Παρακαλούνται όπως όλοι οι κατέχοντες άλογα να παρουσιαστούν αμέσως στο δημόσιο στάβλο, για να προμηθευτούν το καινούργιο αφέψημα κατά της γρίπης των οπλών. Η ασθένεια είχε περιοριστεί τα τελευταία χρόνια στα γαϊδούρια με καταγωγή από τις στέππες του Χάρατς, αλλά φαίνεται ότι η μαγγανεία των Υπόγειων Ποταμών βοήθησε στην εξάπλωσή της και σε άλλα τετράποδα. Ύποπτα για την ασθένεια είναι όσα ζώα αρνούνται να πατήσουν σε σβουνιές αγελάδας και ενοχλούνται όταν κάποιος λέει σόκιν ανέκδοτα σε απόσταση δέκα μέτρων από το παχνί τους.

Μόνος υπεύθυνος διανομής είναι ο μάγος Κλιαφορντού και κάθε άλλη πηγή αφεψήματος θεωρείται παράνομη. Οι παραβάτες θα τιμωρούνται.

Η ανακοίνωση είναι μία προσφορά του βουστάσιου Γελαστό Μοσχάρι, Νότια Νότια Συνοικία. Ζώα, γάλα, δέρμα, κρέας, σβουνιές αγελάδας, όλα σε καταπληκτικές τιμές και με πιστοποιητικά εγκεκριμένα από την αρμόδια επιτροπή του Υπουργείου Τροφής. Γελαστό Μοσχάρι. Αν μουγκανίζει, είναι καλό!

Συμβούλιον Γερουσίας και Υπουργικόν

του εξοχότατου Ουντουλού, Υπουργού Υγιεινής και Λουτρών



Από ταύτην την ευχάριστην, πλην πλέρια ευθυνών, θέση του αρθρογράφου εις την καθημερινή εφημερίδα "Ημερήσιον Ζουμζερί" θα ήθελα να μοιραστώ με υμάς, ευγενικέ αναγνώστα, την διαστρωμάτωσην της πόλης κράτους Ζουμζερί, οίτης ο υπογράφων τας γραμμάς αυτάς αποτελεί πιστόν θεράπωντα, από την ταπεινή θέση του γερουσιαστού και του Υπουργού Υγιεινής και Λουτρών.

Ξεκινώντας λοιπόν, εν περίπατον εις τους θεσμούς της πόλης μας, θα ήτο αν μη τι άλλο πρέπον να αναφερθώ πρωτίστως και κυρίως εις την ίδιαν την δομήν της γερουσίας.

Η γερουσία ει εν σώμα ευγενών τη καταγωγή και τα αισθήματα πολιτών, οίτινες μοχθούν νυχθημερόν δια την ευμάρειαν και την ευδοκίμησιν της πόλεώς μας. Το σώμα της γερουσίας αποτελείται από πεντακοσίους εξήκοντα άνδρας, βουλομένων να συνεδριάζουν καθ' εκάστην, την ακριβήν μεσημβρίαν και για μία περίπου ώρα μετά. Στες συνεδριάσεις αύτες συζητούνται τα προβλήματα του Ζουμζερί, τόσον τα απτόμενα της εξωτερικής, όσον και τα αφορώντα την εσωτερικήν πολιτικήν. Δια τον κόπον και την ευθύνην την οποίαν οι γερουσιαστές φέρουν κατά τας συνεδριάσεις και αποφάσεις της γερουσίας, δέχονται από την πολιτεία εν συμβολικό μισθό, που συνίσταται σε πέντε (5) χιλιάδας χρυσών νομισμάτων το μήνα.

Ενόσω η γερουσία είναι εκείνη η οποία λαμβάνει τες όποιες αποφάσεις σχετικά με την πολιτικήν και την στάσην ημών έναντι των κινδύνων οίτινες απειλούν την γαλήνη και την ασφάλειαν των Ζουμζεριωτών πολιτών, την εφαρμογή αυτήν καθ' εαυτήν των αποφάσεων αναλαμβάνουν οι Υπουργοί. Οι Υπουργοί είναι εβδομήκοντα δύο εις αριθμόν και έκαστος έχει επιφορτιστεί με την επιβολήν της τάξης και των αποφάσεων που αφορούν το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου του. Ως παράδειγμα θα φέρω τον υπογράφοντα το άρθρο τούτο, ο οποίος και έχει αναλάβει την τήρησην των κανόνων και των νόμων που αφορούν την υγιεινή και τις λουτρικές εγκαταστάσεις, τόσον των δημόσιων όσον και των ιδιωτικών κτιρίων. Οι Υπουργοί σχηματίζουν το Υπουργικό Συμβούλιο, τον οποίον και συνεδριάζει κάθε οκτώ ημέρας, οκτώ ώρας πριν την ακριβή μεσημβρία και για μία περίπου ώρα μετά .

Τα υπόλοιπα εβδομήκοντα εν χαρτοφυλάκια θα αναφερθούν και θα αναλυθούν σε επόμενα άρθρα.


Την επομένη Κυριακή: Δικαστική Εξουσία

Η μοναξιά των επιστολών

Σε μια πόλη με τόσους κατοίκους ώστε να δικαιολογείται παράρτημα της Σχολής Πορνείας της Βίντισσας, είναι λίγο δύσκολο να πει κανείς ότι αισθάνεται μόνος. Κι όμως σήμερα η μοναξιά κι η ησυχία στα γραφεία μας ήταν σχεδόν καταθλιπτική. Αν δεν ήταν η συντροφιά του Πανιερώτατου Οκαμπού, αρχιερέως του Υψίστου Μαραμπά-Τιράμπ, που ήρθε με αυταπάρνηση και ξεχνώντας τις δικές του επιστολές, να κάνει τον καθιερωμένο αγιασμό της επιχείρησής μας, δύσκολα θα την παλεύαμε να βγάλουμε ένα φύλλο ακόμη.

Αιτία αυτής της μοναξιάς ήταν κάτι σχετικά ευχάριστο. Σήμερα είναι Ημέρα Ημεροδρομείου κι η πόλη μας σφίζει από το βόμβο των διατρέχοντων αυτήν ημεροδρόμων, με τις χαρακτηριστικές πορτοκαλιές στολές τους και τις δερμάτινες φαρέτρες τους γεμάτες επιστολές και δέματα. Ένα ευχάριστο θέαμα, κι όχι μόνο γι' αυτούς που περιμένουν εναγωνίως να μάθουν νέα των αγαπημένων τους που ζουν μακριά τους.

Μιας και η μέρα λοιπόν προσφέρεται, στο σημερινό φύλλο θα φιλοξενήσουμε άρθρο του Υπουργού Υγεινής και Λουτρών, αφέντη Ουντουλού, ο οποίος και θα μας πει μερικά λόγια σχετικά με τη γερουσία και τη διακυβέρνηση της πόλης μας.

Επίσης θα θέλαμε να εγκαινιάσουμε μια νέα στήλη με τίτλο "Γατιά, Σκυλιά, στο Νερό και στη Γριά". Πολλοί ίσως γελάσουν με τη χρήση μιας παροιμίας για τίτλο στήλης, όμως είναι ενδεικτικός του τι θα περιέχει: τις δικές απόψεις και απορίες, μια αλληλογραφία διαφορετική από εκείνη των σχολίων σας σε κάθε άρθρο ξεχωριστά. Όπως η απορία του φίλου μας Dinosavrou σχετικά με το γκαμήλ και τις γαμήλιες τελετές στο Σενίμ-Σοριέν, η οποία και πυροδότησε την ανάγκη για μια τέτοια στήλη. Ελπίζουμε η κίνησή μας αυτή να μας φέρει ακόμη πιο κοντά. Για τα γράμματά σας και τις απορίες σας, καλείστε να αποστέλλετε τις επιστολές σας μέσω του ημεροδρόμου Πισκιλί και μόνο, στη διεύθυνση effiegis-Παπάκι-yahoo-Τελεία-gr, υπόψην Ημερησίου Ζουμζερί, Λεόντειος Κρήνη, Βόρεια Δυτική Συνοικία, Ζουμζερί, με την ένδειξη στην θέση θέματος "Γατιά, Σκυλιά". Φυσικά και τα σχόλια σε εκάστοτε άρθρο θα παραμείνουν ανοιχτά και άμεσα διαθέσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο.

Κι ίσως, με αυτόν τον τρόπο, να μην ξαναπεράσουμε μια τόσο μοναχική Ημέρα Ημεροδρομείου.

Γκαμήλ

του συνεργάτη μας, Αχικρισλέ, αρχισταβλίτη των δημοσίων στάβλων του Ζουμζερί

Το γκαμήλ (Gamil gamil) είναι ομολογουμένως το πιο θαυμαστό ζώο του κόσμου. Είναι ένα ψηλό, χνουδωτό, τετράποδο ζωντανό, με μακρυά ευλύγιστη ουρά. Φτάνει σε ύψος (ως τη ράχη του) περίπου στο στήθος ενός άνδρα.

Το κεφάλι του είναι μεγαλούτσικο, στρογγυλό, με δυο τεράστια κατάμαυρα μάτια γεμάτα λευκές πιτσιλιές και ένα επίσης μεγάλο στόμα, χωρίς δόντια, που μοιάζει να χαμογελά καλοκάγαθα, ει μη και ηλιθιωδώς. Στηρίζεται σε μακρύ λαιμό, όπως του αλόγου, καλυμμένο με τρίχωμα και με κάπως πλαδαρό δέρμα.
Η γούνα του γκαμήλ είναι απαλή και μακρυά και πολύ ζεστή, ταυτόχρονα εφοδιασμένη με ένα σύστημα από θύλακες αέρα που το βοηθά να μένει δροσερό ακόμη και στην πιο άγρια έρημο. Δεν έχει συγκεριμένο χρώμα αλλά πολλοί ποιητές έχουν παρομοιάσει τη γούνα του γκαμήλ με το ουράνιο τόξο, διότι σε ένα μόνο ζώο μπορούν να παρατηρηθούν όλα τα χρώματα της ίριδας. Λόγω της απαλότητας και της ομορφιάς της γούνας του, στο Σενίμ-Σοριέν τη χρησιμοποιούν σαν στρώμα για νεόνυμφους.

Τρώει μόνο πέτρες και κάθε λίγες εβδομάδες πίνει μια σταλίτσα νερό. Το γκαμήλ δε δυσανασχετεί ποτέ, δε θυμώνει ποτέ, δεν τρομάζει με τίποτε. Μπορεί να τρέχει με απίστευτη ταχύτητα, να κλωτσάει με απίστευτη δύναμη και ταυτόχρονα να χειρίζεται ντελικάτα αντικείμενα με την ευαισθησία μιας καλλιτέχνιδος. Τα νύχια των ποδιών του χρησιμεύουν σα δάχτυλα, επιτρέποντάς του να πιάνουν όπως ακριβώς και τα ανθρώπινα χέρια, αλλά και να σκαρφαλώνει σε δέντρα. Το πιο σημαντικό του ίσως προτέρημα είναι η απόλυτα καλόβολη διάθεσή του όταν κάποιος άσχετος προσπαθεί να το καβαλικέψει.

Οι ιστορικοί και οι ζωολόγοι, καθώς και αρκετοί μάγοι, ερίζουν σχετικά με την καταγωγή του γκαμήλ. Ο Μαρ-Ουτφαμέ, μέγας αρχισταβλίτης των Ιερών Στάβλων του σουλτεμίρη της Γιαγιαγκατουμπού αναφέρει στο σύγγραμά του "Χίλιες και μια χρήσεις του γκαμήλ" (Γιαγιαγκατουμπού, έκτος χρόνος της σουλτεμιρίας του Κεβέκεβε), ότι τα πρώτα γκαμήλ εθεάθησαν να μασουλάνε χαλικάκια στις όχθες του Μπου, του μικρού παραπόταμου του Σουγκούλ που υδροδοτεί την πόλη της Γιαγιαγκατουμπού. Από την άλλη, ο Μπερμπερλί-Ντουρίκ, βοηθός σφαγέας στην Θαγγηλεία, ισχυρίζεται ότι τα γκαμήλ προήλθαν από κάποιο υδρόβιο ζώο της Γαββρολίμνης (πράγμα που έχει αρκετές πιθανότητες να είναι αληθινό), ενώ ο πασίγνωστος εκτροφέας γκαμήλ, Άγες ο Πεταλομούρης, από το Σενίμ-Σοριέν, κόπτεται υπέρ της προέλευσης του ζώου από τα λύμματα των καλλιεργειών μαγικών υλικών στο Λημέρι των Δράκων, στο Νότιο Πόλο.

Ό,τι από τα παραπάνω και να ισχύει πάντως, το γεγονός παραμένει ένα: το γκαμήλ είναι ο πλέον πολύτιμος βοηθός ενός ταξιδιώτη, ενός αγρότη, ενός στρατιώτη. Τίποτε δε θα μπορέσει ποτέ να το αντικαταστήσει στις καθημερινές του χρήσεις. Να το υποκαταστήσει, ίσως, μα με οικτρά αποτελέσματα. Το γκαμήλ είναι και θα είναι ο αδιαμφισβήτητος φορέας του ανθρώπινου πολιτισμού.

Δεύτερο φύλλο, πρώτη δυσκολία

Είναι γνωστό σε όλους ότι οι εκδόσεις είναι σκληρός στίβος.

Ειδικά στην πόλη μας, όπου η μαγεία των Υπόγειων Ποταμών κάνει τα νέα να διαδίδονται γρήγορα -άρα και περιορίζει την ανάγκη για έντυπη ενημέρωση- κι ακόμη όπου ο ανταγωνισμός και η Γερουσία δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια γι' αλήθειες.

Σήμερα, δεύτερη μέρα της κυκλοφορίας μας και καθυστερήσαμε να βρεθούμε κοντά σας, διότι η συνάκτις της στήλης τούτης και γενική ενορχηστρώτρια της ύλης του Ημερησίου Ζουμζερί, έπεσε θύμα απαγωγής. Για την ακρίβεια συνελήφθη την ώρα που έπαιζε με παιδάκι φιλικής της οικογένειας, το οποίο και πρόκειται να ονοματίσει σύντομα σε μια σεμνή τελετή, από δύο Καλομασουριανούς τριχωτούς μισθοφόρους, που με τόση προθυμία προσέλαβε η γερουσία στη φρουρά της πόλης. Κατηγορητήριο δεν απαγγέλθηκε ποτέ, πλην το ευήκοον ους της υποφαινομένης έπιασε φράσεις όπως "πότε την αφήνουμε;" και "άσε να βραδιάσει, να μην προλάβει να κυκλοφορήσει τη κωλοφυλλάδα της".

Φριχτά βασανιστήρια όπως η απαγόρευση του καπνίσματος, η αναφορά σε βιβλία που προκαλούν φρίκη και αποτροπιασμό (με τη δολοφονία λόγου και πλοκής εκ μέρους των συγγραφέων τους) κι η αναγκαστική κατάποση μιας γρανίτας μάνγκο, επικουρευομένης από παρουσιάσεις χαρτών φανταστικών (θεοί! φανταστικών! λες και δε μας έφτανε ο δικός μας!) κόσμων, δεν κατάφεραν τελικά να γκρεμίσουν το υψηλό φρόνημα της συντάκτιδός μας, η οποία και αποχώρησε για τη δουλειά της αργά το βράδυ, ελαφρά ζαλισμένη από τα βασανιστήρια και με τάσεις προς ανασκολοπισμό όποιου της ξαναμιλήσει για κακή λογοτεχνία.

Ένα έχουμε να πούμε στους αήθεις που καταπιέζουν την ελευθερία λογου στο Ζουμζερί: Δε θα μας πτοήσετε. Το Ημερήσιο Ζουμζερί είναι εδώ και θα μιλά δυνατά, όσο τριχωτοί κι αν είναι οι τραμπούκοι σας. Θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από μια γρανίτα μάνγκο για να καταφέρετε να φημώσετε τη δίκαιη και αγνή φωνή του λαού.

Ο αγώνας μας τώρα ξεκινά.

Ημέρα Ημεροδρομείου στην Ταβέρνα της Ινολίκ!

Με περισσή χαρά, η αγαπημένη σας Ταβέρνα της Ινολίκ σας καλεί να γιορτάσετε μαζί της άλλη μια Ημέρα Ημεροδρομείου!

Όσο περιμένετε για τις επιστολές και τα δέματά σας, σε ένα ευχάριστο και καλαίσθητο περιβάλλον, μακριά από την φασαρία και τη σκόνη της Συνοικίας του Βορείου Κέντρου, η χρυσοχέρα Ινολίκ σας προσφέρει, εκτός από τα πεντανόστιμα πιάτα και τους δροσερούς χυμούς φρούτων, μύριες όσες διασκεδάσεις.

Στις άνετες και τέλεια εξοπλισμένες λουτρικές εγκαταστάσεις της ταβέρνας (σύμφωνες στο γράμμα των νόμων περί υγιεινής και λουτρών και εγκεκριμένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Γερουσίας) έμπειρες διπλωματούχοι λουτράρισσες και ευνούχοι μπορούν να σας προσφέρουν από ένα απλό ποδόλουτρο μέχρι μια πλήρη περιποίηση σώματος.

Δωμάτια ευρύχωρα κι εξοπλισμένα με όλα τα κομφόρ, αναμένουν τους πελάτες εκείνους που μετά από μια κουραστική μέρα, αποζητούν λίγη ξεκούραση.

Κι όπως πάντα, όλοι οι ημεροδρόμοι του Ζουμζερί θα παρελάσουν από μπροστά σας, γευόμενοι εκλεκτό κρασί ή κριθαρόμπιρα της Γιαγιαγκατουμπού, προκαλώντας σας να κάνετε την επιλογή σας.

Γι' αυτά αλλά και γι' άλλα τόσα, την Ημέρα Ημεροδρομείου, επιλέξτε για τη διασκέδασή σας την Ταβέρνα της Ινολίκ. Και η αλληλογραφία σας δε θα είναι ποτέ πια η ίδια!

(Το κατάστημα δεν ευθύνεται για τυχούσες κλοπές, υπεξαιρέσεις , ξυλοδαρμούς, δολοφονίες ή βιασμούς. Η Ινολίκ δεν ευθύνεται για τυχόντα τραύματα που προκαλεί η επαφή με την πατσαβούρα της. Η Ινολίκ δεν ευθύνεται επίσης για τυχόντα τραύματα στα χέρια των πελατών που πιθανόν θα θελήσουν να ξυλοφορτώσουν τον Μπόρτου. Οιαδήποτε συνάντηση οιουδήποτε πελάτη με τον Κόμπες το Ντερλικοτή θα καταγράφεται από μάγο. Σπασμένη πόρτα=Ένα (1) χρυσό νόμισμα. Δολοφόνοι από το Χαρμί-Αλ-Χαρμί, ουστ. Δε θέλω σφυρίγματα στην ταβέρνα μου.)

του συνεργάτη μας Τσικ Λεβέντη, νεκρομάντη



Πολλές φορές στη διάρκεια της ιστορίας, ο άνθρωπος αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να φτάσει εύκολα από το ένα μέρος στο άλλο, χωρίς να καθυστερήσει, αλλά και χωρίς να διακινδυνέψει να συναντήσει εμπόδια που θα έκαναν κακό στην υγεία και τη σωματική του ακεραιότητα, χάρην της ταχύτητας και του συντομοτέρου δρόμου. Περισσότερο οι έμποροι, αλλά κι οι συνεργάτες μάγων κι όσοι επιθυμούσαν να λάβουν μέρος στις Αρχικές ή Τελικές Κηδείες των Καλομασουριανών ευγενών ένιωθαν επιτακτική την ανάγκη για αυτού του είδους την πληροφορία.



Η ανάγκη αυτή αρχικά καλύφθηκε από μικρές τοπικές νεκρομαντίες, διότι ως γνωστόν οι νεκροί τα ξέρουν όλα και παρ΄όλο που αυτά που ξέρουν τα λένε κάπως παράξενα, δεν αρνούνται ποτέ να μοιραστούν τη γνώση τους με τους ζωντανούς. Σιγά-σιγά όμως αυτή η τακτική εγκαταλήφθηκε, διότι ήταν οικονομικά ασύμφορο για έναν έμπορο να κάνει στην αρχή κάθε του ταξιδιού μια νεκρομαντεία για να καθορίσει την πορεία του. Οπότε η μόνη λύση ήταν ο χάρτης.



Πρωτοπόρος στην κατασκευή χαρτών υπήρξε η Φωτία στην Ουράνια Ακτή. Μια από τις γνωστότερες αρχαίες νεκρομάντισσες, η Καλοδιάθετη Αυταρχική, ξόδεψε πολύ χρόνο, κόπο και χρήμα για να μπορέσει να κάνει έναν βιαστικό χάρτη του γνωστού κόσμου. Τον χάρτη αυτό παρουσιάζουμε εδώ, σε ένα από τα πάμπολλα αντίγραφά του, που φιλάσσονται στη βιβλιοθήκη της Βίντισσας.






Από την εποχή της Καλοδιάθετης μέχρι και σήμερα, οι Φώτιοι έχουν εξελιχθεί πολύ στην τέχνη της χαρτογραφίας (μιας και το σχέδιο της Καλοδιάθετης δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μερικές μουτζαλιές πάνω σ' ένα κομμάτι πετσί γαϊδάρου, διότι ή νεκρομάντης θα είσαι ή ζωγράφος, και τα δυο μαζί είναι λίγο δύσκολο). Μεταγενέστερες νεκρομαντίες έχουν δώσει ακριβέστερους χάρτες, αν και κανείς ως τώρα δεν έχει καταφέρει να μάθει αν και τι υπάρχει πέρα από τη Ζώνη της Άπνοιας, στο Βόρειο Ημισφαίριο, εκτός ίσως από τη Χερσόνησσο της Βελόνας και την πόλη Κομεντέκα.

Στο χάρτη αυτό παρατηρούμε τα κύρια χαρακτηριστικά του κόσμου: τον Ωκεανό και το Ρεύμα του Κόσμου, που κάνει ξεκινάει κάπου από την δυτική ακτή της Κραταιάς Ανατολής και καταλήγει ανοιχτά του Κάτω Λασκαπαπόρο, την οροσειρά που χωρίζει την ξηρά στα δύο και είναι γνωστή με πολλά ονόματα, όπως Σύνορο του Κόσμου, Ραχοκοκκαλιά του Κόσμου ή Έσχατη Οροσειρά, τις Δώδεκα Ξωθοπλάνταχτες Λίμνες που αποτελούν τη ρίζα της Χεσονήσου της Βελόνας καθώς και το Στερεό Ποτάμι, το μεγάλο παγετώνα που ρέει προς νότο, ξεκινώντας από τη νότια πλαγιά της Έσχατης Οροσειράς και καταλήγοντας στον Ωκεανό, ανατολικά της πόλης του Σενίμ-Σοριέν. Εμφανείς είναι επίσης και άλλοι ορεινοί όγκοι, όπως η Σούμπα, τα βουνά του Καλομασούρ και η Δυτική Οροσειρά (τα δύο τελευταία, αν και έχουν απεικονιστεί, δεν ονοματίζονται στο χάρτη της Καλοδιάθετης Αυταρχικής για άγνωστους λόγους).

Ποτάμια όπως ο Σογκούλ, ο Λούσουαν-Μπορίς, εσωτερικές θάλασσες όπως η Γαββρολίμνη κι η Λιμνοθάλασσα του Νοχάρβος, χερσόνησσοι όπως η Νέα στο βορρά, η Παλαιά στο νότο (δεν ονοματίζεται επίσης) και η Χερσόνησσος του Σενίμ-Σοριέν, τα Χίλια Νησιά της Ουράνιας Ακτής, οι Μικρές και οι Μεγάλες Έρημοι, ακόμη και το Λημέρι των Δράκων στο Νότιο Πόλο, είναι απεικονισμένα ξεκάθαρα, δίνοντας στους αρχαίους εμπόρους και ταξιδευτές μια εικόνα του κόσμου που ποτέ δε θα μπορούσαν να συλλάβουν μόνο με τη δύναμη του μυαλόυ τους ή μόνο μέσω των λόγων των νεκρών στις νεκρομαντείες. Πόλεις όπως το Τσβάρος και το Νοχάρβος, η Καπερνιφλόρα, η Θαγγηλεία και η Βίντισσα, το Καλομασούρ, το Δυτικολίμανο και το Άνω και το Κάτω Λασκαπαπόρο, το Ζουμζερί, η Γιαγιαγκατουμπού, το Σενίμ Σοριέν, ακόμη κι οι πόλεις της Μπιτ-Υ-Μπιτ και των Μικρών Ερήμων με τα μπερδεμένα ονόματα, το Χαρμί-Αλ-Χαρλί, το Χαρμί-Αλ-Μπαλ και το Χαρμί-Αλ-Ντουκ ή η Σου-Αλ-Σου και το επίνειό της, η Σου-Αλ-Ντουκ, έχουν τοποθετηθεί με φροντίδα. Ακόμη και αρχαίες πόλεις όπως η Δρου ή χαρακτηριστικά του δρόμου, όπως το Σταυροδρόμι των Τεσσάρων Σημείων του Ορίζοντα, μεταξύ Ζουμζερί, Θαγγηλείας και Καπερνιφλόρας αποδίδονται στο χάρτη της Καλοδιάθετης χωρίς μεγάλη ακρίβεια αλλά σαφώς δίνοντας την αίσθηση του χώρου και του κόσμου στον αναγνώστη του.

Ο χάρτης αυτός έδωσε τη μορφή του κόσμου χειροπιαστή, όσο χοντροκομμένο κι αν είναι το σχήμα του. Κι όμως αντίθετα απ' ό,τι θα περίμενε κανείς, δε μείωσε στο ελάχιστο την αίσθηση της απεραντοσύνης, που κάθε κόσμος παρέχει στους κατοίκους του.

Την επόμενη Παρασκευή: οι χίλιες μορφές του ποταμού Σογκούλ

Πρώτο φύλλο, πρώτη σελίδα!

Καλώς ήλθατε στην πόλη του Ζουμζερί!

Είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς, οι συνεργάτες μου κι εγώ, καθώς κόποι πολλών ετών επιτέλους φτάνουν στο αίσιο αποτέλεσμα που λέγεται Ημερήσιο Ζουμζερί.

Στα εφτακόσια χρόνια ευδαιμονίας (και δαιμονίας) της ιστορίας της πόλης μας, η ανάγκη για ημερήσια ενημέρωση υπήρξε πάντοτε ιδιαίτερα δυνατή. Πόσες και πόσες συμφορές δε θα είχαν αποφευχθεί, εάν υπήρχε κάποια εφημερίδα να ενημερώσει το κοινό για την καθεστηκυία τάξη; Πόσο διαφορετικός θα ήταν σήμερα ο περίπατος του μέσου Ζουμζεριώτη, αν προλάβαινε κάποιος να ειδοποιήσει τους πολίτες ότι οι μάγοι της Γερουσίας προσπαθούν να κλείσουν τις διόδους για τους Υπόγειους Ποταμούς της Μαγγανείας; Και πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή της μέσης λουτράρισσας, αν η Μεγάλη Δημόσια Σχολή Για Λουτράρισσες Κι Ευνούχους είχε καταφέρει να διαφημιστεί καλύτερα; Ή ακόμη, αν θέλει κανείς να το παρατραβήξει, πόσοι περισσότεροι συνάνθρωποί μας θα ήξεραν ότι το Ρουμπίνι του Ναού του Ρουμπινιού, δεν ανήκει στον Ντεό-Νταό, το θεό Εκείνο Που Ορίζει Τη Μοίρα Των Παιδιών, αλλά στο Χίλιες Φορές Ενσαρκωμένο Μπουβού-Καμπά;

Ετούτο λοιπόν, το δυσαναπλήρωτο κενό έρχεται να καλύψει με το δυναμισμό του το Ημερήσιο Ζουμζερί. Μην περιμένετε ν’ ακούσετε επαίνους από μας. Μην περιμένετε να δείτε την περγαμηνή μας να κιτρινίζει από το κακό της για τις ανοησίες που κουβαλά. Ώριμη, αποκαλυπτική, μαχητική δημοσιογραφία, αυτό και μόνο αυτό θα είναι το έμβλημά μας. Γνώση, ενημέρωση και απόλυτη αλήθεια. Ούτε ο ίδιος ο Δρακοαφέντης δε θα μας πτοήσει!

Καλώς ήλθατε και πάλι λοιπόν.

Το Ζουμζερί είναι έτοιμο να σας αποκαλυφθεί!

Νεότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα